3 maart 2017 |
Een bonte stoet trekt door de straten
van die stad in jouw hoofd.
Carnaval stond je goed. En voorbij
gaat de stoet, en leeg zijn dan
de straten in de stad.
Met ongeschreven regels die maar
niet willen breken, komen we er niet.
We zijn allemaal taboe.
Carnaval stond je goed. En voort
gaan de regels en de normen en de wetten,
maar we zullen blijven vechten,
we blijven ons verzetten.
Het gejoel sijpelt binnen en dooft nu
achter de doeken van de planken in jouw hoofd.
Carnaval stond je goed. Wat je belooft,
dat moet je doen. Geruisloos dus
als confettischoten wandel je naar buiten
en je kleurt de overkant van de dag.
Niet omdat het gras veel groener,
maar het ijs meer breken mag.
Moet.
Omdat het raken doet.
