13 maart 2017 |
Er wonen bomen in mijn adem.
Stevig en robuust.
Er wonen bomen in mijn dromen.
Leg je liefde in mijn lenden.
De liefde in dat hart van jou.
Leg ze op mijn ooglid voor het slapengaan.
Zo verlegen als de zon gaat niet op
op een dag als deze.
De zon bloost niet rood vandaag.
Ze speelt met de gedachten in mijn hoofd
en doet onze harten tollen.
Soms staan mijn gedachten in de file.
Dan raken ze niet op tijd huiswaarts.
Verloren gewaaid op de weg daarnaartoe.
Dan sluit ik het licht
dat langs mijn kijkers naar binnen valt.
Dan wacht ik heel even met ze mee.
Als we vallen, vallen we vaak ondersteboven.
