13 september 2016 |
De uitslag van een aanslag is een inslag op ons leven. Hoe slagen we er toch in elkaar met slag en stoot zo’n pijn te doen? Vroeger kende ik enkel hagelslag die als neerslag in de ochtend op mijn geroosterde boterham viel. Slagregen vol onschuld. Nu zijn er alleen nog regenvlagen en een wazige aanslag op het venster voor mijn ogen. Dit is geen loutere tegenslag, maar een beslag op ons kwetsbare mens-zijn. Maar ons hart slaat in stilte voort. Slagvaardig als een vlinderslag. Het hart vergeet niet. Daarvoor is het slagveld al veel te lang te groot.
