13 maart 2017 |
We gaan allemaal de mist in
zonder koplamp of kompas,
de alles verzengende mist in.
Mist gij wat ik niet was?
Met onze kop staan we in de wolken
en we geraken er niet van tussen.
We gaan allemaal onderuit
zonder kussen. Vang mij op
in alles verblindend licht.
Vallen we kei hard.
Begaan we een fout.
Mist overkomt ons, ijl en bleek van schrik.
Ge hebt u vergist. Zegt ge.
Ik schud wild met elke haar op mijn hoofd.
Ik heb u gemist. Zeg ik.
U verdomme vreselijk hard gemist.
In de mist zijn we onzichtbaar.
In de mist zijn we er niet.
Zogezegd. Zonder koplamp of kompas
wordt vergeten niet vergissen,
maar verheven liefs en zoet.
Dat is hoe ge leven moet.
