29 augustus 2018 |
Ze doet geen vlieg kwaad, zegt hij.
Dat ze houdt van kleine dingen,
vindt hij zó bijzonder.
Zij houdt zich vast
aan een tak van de bomen.
Dromen van een kus
tegen haar gedachten in.
Dromen op donkere dagen.
Wolken naar de hemel dragen.
Van terug te kunnen laaien.
Haar wereld staat in brand.
Het wintert soms in haar,
maar vanbuiten gloeit ze.
Herhaalt ze doorwinterd de woorden.
Cadanst ze uit haar hoofd.
Ze snakt naar adem. Overboord.
Onderbemand en weergaloos.
Zoals laatst de zomer naar regen.
Verlossing. Vele dagen tijd.
Ze houdt van kleine dingen.
Van hem, de sneeuw, een vlam.
Van zachtheid en van zingen.
Van vliegen, van hoe de maan kwam.
Ze doet geen kwaad, zegt hij.
Hoe het met haar gaat?
Wankel.
Daar gaat ze. Verlaat er was eens
voor gelukkig en lang.
Tegen beter weten in
legt de lente zich te slapen
in de schelp van haar oor.
En alles wordt heel even stil.
De druk van de ketel,
het geschreeuw in haar lijf.
Beklijf. Je weet maar nooit.
Foto: Malou Evers Fotografie
