2 augustus 2017 |
Ik beloof je trouw.
Warmer dan dat plekje in mijn hart waar jij klopt,
waar alles klopt sinds ik je ken,
waar alles op zijn plaats valt.
Ik beloof je wit en blauw,
de lucht en het licht en het komen van de zee.
We gaan met zijn tweeën op weg nu.
In jouw hand schrijf ik een lied.
Ik beloof je zacht en plechtig,
in schoonheid en in rouw,
dat ik dit lied altijd zingen zal voor jou.
Want mijn liefde is een lied dat huilen doet en lacht.
Ik vind jouw liefde in zo veel meer dan ik dacht.
Dit is mijn liefde die kriebelt in ons hoofd,
die verlamt, breekbaar maakt en het kwade dooft.
Mijn liefde is een lied dat wentelt en duizelt en wringt.
Dat je dansen doet en, meer nog, dat vrolijk zingt.
Jouw liefde die ik kreeg, schuddebolt en beeft.
Ik hoor een melodie nu
die voorbij grenzen gaat en leeft.
Dit is mijn lied dat droomt en naast jou slapen gaat.
Ik zal het altijd zingen voor je;
als de zon de dag verlaat.
Onze liefde is een lied dat zucht en zoent
en beter maakt. Ik zing voor jou een lied
als je op het eind van de nacht ontwaakt.
Ik beloof je muziek die blozen doet,
die twijfelt en verzacht. Een lied speciaal voor jou,
als je in stilte lang genoeg wacht.
Onze liefde wordt een lied dat fluistert
en stroomt en waait.
Een lied dat onrust blussen zal
en als een kampvuur laait.
Ik beloof je liefs uit de grond
van mijn hart waar jij klopt,
waar alles klopt sinds ik je ken,
waar alles op zijn plaats valt.
Ik beloof je lente en als je de winter voelt,
beloof ik je wit en blauw. De sneeuw
en de stilte en mijn hand in die van jou.
Foto: Malou Evers Fotografie
